Στην καρδιά μου βασιλεύει μια ειρήνη αγωνιώδης, κι η ηρεμία μου είναι όλη παραίτηση.
Περνούνε όλα, και τίποτε απ' αυτά δεν μου λέει τίποτα, όλα είναι ξένα στις αισθήσεις μου, ήχοι άγνωστων φωνών, συλλογική σαλάτα της ζωής.
Η κούραση όλων των προσδοκιών και όλων όσα αυτές περιέχουν, η απώλεια των προσδοκιών, το άχρηστο της ύπαρξής τους, ή εκ των προτέρων κούραση που πρέπει να τις έχεις για να τις χάσεις ύστερα, η πληγή που σου αφήνουν, η ντροπή του νου που τις είχες γνωρίζοντας το τέλος τους.
Η συνείδηση της μη συνείδησης της ζωής είναι ο αρχαιότερος φόρος της διάνοιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου